Lekcja trzecia dotyczy obliczania kratownic, czyli prętów połączonych przegubowo. Ma ona ponad 1 godzinę.
Pokazuję tutaj dwie główne metody rozwiązywania kratownic: metodę analitycznego równoważenia węzłów (nazywana czasami metodą wydzielania węzłów) oraz druga – metoda Rittera (przecięć). Na kilku zadaniach pokazuję jak się wylicza reakcje w podporach oraz siły w prętach.
Spis treści:
- kratownice – definicja [02:27]
- metoda I: równoważenia węzłów (wydzielania węzłów) [05:47]
- zadanie 1: kratownica metodą równoważenia węzłów (obliczenie reakcji w podporach oraz sił w prętach) [09:02]
- zadanie 2: kratownica (symetryczna) metodą równoważenia węzłów [28:29]
- metoda II: Rittera (przecięć) [44:41]
- zadanie 3: kratownica metodą Rittera (obliczenie reakcji w podporach oraz sił w prętach) [47:56]
- zadanie 4: kratownica metodą Rittera [1:00:15]
